Tafelmanieren

Af en toe denk ik er nog weleens aan; de avonturen die ik heb beleefd met mijn dating-slaafjes en korte SM-relaties. Toen ik met mijn lieftallig slaafje in een restaurant uit eten was, gebeurde het mij weer. Opeens overviel mij een levendige herinnering aan een etentje wat ik had met een onbekend dating-slaafje.

We kwamen elkaar tegen op Netlog. Hij had een onopvallend profiel, die mijn aandacht trok vanwege een blog wat was neergeschreven. Na een korte conversatie via internet bleek dat het heerschap dicht bij mij in de buurt woonde. Zijn interesses en inzichten kwamen sterk met die van mij overeen, en we besloten elkaar eens een keertje te zien. Zo gezegd, zo gedaan; ik liet mij oppikken en we besloten een stukje te rijden. Op een gegeven moment waren we heerlijk aan het kletsen in het autootje die hij had geparkeerd ergens in de landerijen van Oost-Groningen. Na een paar uur keuvelen en beppen ( daar ben ik een Meesteres in) , kregen we toch een beetje trek en besloten ergens in de stad Winschoten een hapje te eten.

Nu ga ik niet zo vaak uit eten in Winschoten, dus we waren een beetje aan het rondshoppen op zoek naar een leuke tent. Op een gegeven moment passeren we een restaurantje waarbij de manager ons naar binnen loodste. Nu laat ik mij graag ergens naar binnentrekken, maar daar zitten natuurlijk wel bepaalde verwachtingen aan gekoppeld. Ik verwacht dan niets anders dat ik onmiddellijk wordt geholpen en het eten spoedig bereid wordt. Natuurlijk ben ik de beroerdste niet en geef de kelner/ kok uiteraard wel de nodige speling voor het een en ander.

Hoedanook, met de grootste verwachtingen zaten wij aan tafel te wachten tot het menu ons geserveerd werd. Het drinken werd vrij vlot voor onze neus gezet en ondertussen waren we honderdeneenuit aan het keuvelen over van alles en nog wat. Er kwamen al snel meer mensen het restaurant binnenstromen, en er bleek een complete reünie plaats te vinden waarbij het gezelschap behoorlijk luidruchtig tekeer ging. Om elkaar een beetje verstaanbaar te maken werden wij ook gedwongen steeds harder te praten. Nu heb ik daar niet zo moeite mee, want mijn stemvolume kan behoorlijk hoog.

Het enig minpuntje van het geheel was, dat de bestelling op zich liet wachten en het onderwerp van BDSM langzaam maar zeker ging naar ''Waar blijft ons eten" en "Moeten ze de kok nog uit bed trekken?" Dit soort conversaties met het volume van mijn stem wil je als restaurantmanager absoluut niet in je sjieke tent hebben. Maar ja, daar heb ik dan ook schijt aan: dat is het risico van onbekende gasten je restaurant intrekken. Uiteindelijk hebben we het eten wel gekregen, maar voor herhaling is dit zeker niet vatbaar.

Gisteren kwam ik mijn toenmalig dating-slaafje weer tegen op Netlog. Hij woont inmiddels in Bulgarije bij een zeer strenge Meesteres. Hij reist niet meer zoveel als voorheen en is erg gelukkig daar. Soms vraag ik mij wel af waarom het niets tussen ons geworden is. Zou hij soms geschrokken zijn van mijn tafelmanieren? Ik denk niet dat ik het hem ga vragen...

Een nieuw begin

Wellicht een dubbelzinnige titel. Ik was immers al een tijdje bezig met het botvieren van mijn sadistische lusten op mijn onderdanige slaafjes.

Met het verstrijken van de tijd en het beleven van mijn avonturen breekt er elke keer weer een nieuw episode van mijn leven aan als SM-Meesteres. Lange tijd heb ik mij af lopen vragen wat voor een Meesteres ik nu eigenlijk wilde zijn. Een harde sadistische Meesteres zonder mededogen of een betaal-Meesteres waar de slaaf zijn wensenlijstje kan inleveren?

Het is geen van beiden geworden. Ik ben geen strenge Meesteres en slaafjes hoeven niet met verlanglijstjes aan te komen. Verschillende slaven zijn inmiddels de revue gepasseerd, sommigen hebben een positieve indruk achtergelaten en enkelen een negatieve.

Al een jaar heb ik mijn lieftallig slaafje in bezit. Een slaafje die weliswaar niet voldoet aan de harde eisen van een "echte slaaf", maar waarvan ik overtuigd ben dat er geen persoon mij zo trouw zal blijven als deze onderdanige liefdevolle manspersoon. Hij zal ten alle tijden op de achtergrond mijn belangen behartigen, ondanks dat je hem maar zelden in het "openbaar" naast mijn zijde zal spotten. Er is genoeg ruimte en tijd voor andere dienaren als je kan accepteren dat je nooit exclusiviteit kan verwachten. Ik houd van mensen en ben dol op gezelschap.

Deze periode zal ik gebruiken om meer mensen te leren kennen en nog wijzer te worden dan ik al was. Wellicht dat je mij eens tegen komt op een of ander feest...